หอฉันมีขนาดแตกต่างกันออกไปขึ้นอยู่กับฐานะ, ขนาด และ ความมั่งคั่งของสำนักสงฆ์ และช่วงเวลาที่หอได้รับการสร้างขึ้น แต่ก็มีลักษณะบางอย่างที่เป็นสามัญ นักบวชจะนั่งบนม้านั่งยาว นักบวชผู้มีตำแหน่งสูงก็จะนั่งบนแท่นยกพื้นตรงปลายด้านหนึ่งของห้อง นอกหอฉันก็มักจะมีอ่างลาวาโบ หรืออ่างใหญ่สำหรับใช้ล้างมือ ในอังกฤษหอฉันมักจะสร้างเหนือห้องใต้ดินทางด้านหนึ่งของระเบียงคดตรงกันข้ามกับวิหาร ผังของหอฉันลัทธิเบ็นนาดิคตินมักจะตั้งตามแนวตะวันออก-ตะวันตก แต่ของซิสเตอร์เชียนจะตามแนวเหนือ-ใต้

หอฉันนอร์มันบางครั้งก็จะมีขนาดใหญ่ ที่อาจจะยาวถึง 49 เมตร กว้าง 11 เมตรเช่นที่แอบบีที่[[นอริช] แม้แต่หอฉันที่สร้างในสมัยแรกก็มักจะมีหน้าต่าง แต่หน้าต่างก็จะมีขนาดใหญ่ขึ้นและหรูหราขึ้นเป็นลำดับ เมื่อมาถึงยุคกลางตอนกลาง เช่นหอฉันที่แอบบีคลูนีที่มีหน้าต่างกระจกขนาดใหญ่ถึง 36 บาน หรือมงต์-แซงต์-มีแชลที่มีหน้าต่างหกบานที่มีขนาดกว้าง 5 ฟุต และสูง 20 ฟุต